Netwerken, koffietijd?

“Ga je mee naar de Open Coffee? Dat is leuk en er lopen altijd wel wat interessante mensen”. Regelmatig krijg ik zo’n vraag om mee te gaan naar een netwerkevent en dan antwoord ik meestal dat ik aarzel. Want koffiedrinken zonder meer is niet vanzelf ook zakelijk interessant. Netwerkbijeenkomsten zijn goed. Belangrijk zelfs. Zeker voor dienstverleners, want je bent maar zelden de enige met een goed aanbod en wie een vraag heeft zal die het eerste stellen aan iemand die hij al kent en waarvan hij of zij een positieve indruk heeft.

Wanneer bel ik jou?

Om juist jou na die gezamenlijke kop koffie te bellen moet de ander daarvoor een goede reden hebben. En bij voorkeur een vraag waarvan hij weet dat jij die kunt beantwoorden.  Of dat je hem in elk geval een stap dichterbij het antwoord brengt. “Mij bel je als….”, dat is daarom de belangrijkste boodschap die te vertellen hebt in kennismakings- en netwerkbijeenkomsten. Liefst in één zin ook en zo specifiek mogelijk. Daarmee leg je de basis voor een harde koppeling. Dat je veel meer in de aanbieding hebt is ongetwijfeld waar, maar teveel maakt waterig en onduidelijk. Van alles is net zoveel als niks. ‘Less is more’ en blijft beter hangen.

Wat doe je dan?

Als je gesprekspartner na deze korte introductie nog geïnteresseerd of zelfs nieuwsgierig geworden is – en als dat niet zo is, wat natuurlijk ook kan en OK is, dan was het contact toch effectief –  kleur je het plaatje in. Ook kort, en aansluitend bij de situatie en vragen van de ander. Wat doe jij als zij of hij een vraag aan jou stelt? Goed luisteren levert nu veel op. Dat je de beste en geweldig bent hoef je er niet bij te zeggen, laat dat maar aan de ander. Vertel hoe je tot een antwoord of oplossing komt.

Wat levert mij dat op?

OK, jij hebt wat en je kunt wat, maar waarom bel ik juist met jou? Wat is het resultaat van jouw bijdrage? Wat is de oplossing, de winst voor degene met de vraag? Nee, geen ‘ontzorgen’ of ‘een stukje aandacht’, maak het alsjeblieft concreet. En neem de vraag als uitgangspunt: wat levert jouw bemoeienis voor waarde op?

Wat kost me dat?

Voor wat hoort wat. Kwaliteit heeft een prijs. Geen probleem als het maar meer waarde toevoegt dan het kost. Openheid en transparantie zijn er om actief mee om te gaan, ook dat is ondernemen. En de prijs is uiteindelijk het belangrijkste niet. Tenzij die onduidelijk blijft. En neem jezelf ook serieus, want onderbieden en zomaar korting doen dat niet.

Wie ben jij?

Het lijkt de eerste vraag maar dat is hij in een netwerksessie niet. Wie jij bent is een vraag voor later, als de koppeling al is gelegd. Als de interesse is gewekt. Het antwoord op die vraag is ook zakelijk eenvoudig. Vertel  vooral waarom je doet wat je doet, dat wat jou daartoe motiveert. Dat is de kern van wie je bent als ondernemer.  Waar jij het vandaan haalt maakt jou bijzonder,  jouw weerspiegelde passie is uniek.

effectivitijd

Veel koffie drinken en kaartjes strooien dus? Ja prima, doen, maar niet zonder doel en plan. Dat klinkt wat berekenend  en dat is het dan ook omdat je maar een beperkte tijd hebt om jezelf en je bedrijf te profileren. Daarvan uitgaande kan dat dan ook maar het beste effectieve tijd zijn. Andere tijd is ter ontspanning of gewoon verloren tijd. Ook prima, maar niet vanuit ondernemersperspectief.

Goede koffie is beter dan veel. Dat betekent de tijd nemen om relaties op te bouwen, een duidelijk beeld schetsen van wat jij voor de ander kunt betekenen. Kijken, luisteren en etsen. En herhaald contact, ook een zakelijke relatie gaat verder dan een onenightstand en een vage herinnering.

Duidelijkheid is het begin. Koffie met een bite. Welke indruk en koppeling wil je achterlaten? En welke beklijft? Want wat de ander onthoudt bepaalt of hij op het relevante moment ook echt aan jou denkt. Koffietijd. Effectivitijd.

Update inspiratieblog: Hoe kom je aan opdrachten buiten je directe netwerk?

De reacties in diverse linkedingroepen n.a.v. het artikel ‘netwerk belangrijkste acquisitiebron zzp’er, maar er is meer!’ laten interessante gedachten en ideeën zien. Hierbij een samenvatting.

X

X

Klanten en opdrachten vind en krijg je ook door:

• Erop af te stappen! Koude acquisitie: “gewoonweg de “de boer op”, bellen, afspraak maken en langs gaan”, “En VRAAG gewoon om die opdracht, als je er niet om vraagt zal zelden iemand informeren of je toevallig nog interesse in werk hebt”
• Lees en luister naar vragen en koopsignalen van potentiële klanten in uitingen op de social media
• Kijk naar nieuwe, meer en andere netwerken die interessant voor je kunnen zijn: “kijk eens op http://netwerkeninnl.nl/”
• Goed werk (blijven) leveren en daardoor steeds meer ambassadeurs verwerven: “Als die klant een goed advies krijgt van mij, dan had hij ook nog wel een nieuwe klant voor mij”
• Zorg dat je zichtbaar bent en gezien wordt: “Nadat ik mijn site klaar had werd ik via Google gevonden door mijn eerste echte ‘tikklant’, ongeveer anderhalve maand na de start”.
• Deel je visie, schrijf, interesseer anderen met jouw ervaring en mening: “Als je vernieuwend bent in je vak, ben je ook aantrekkelijk voor de klant met zijn of haar vraagstukken”
• Focus op de belangen van de klant: “leg niet teveel nadruk op het binnen halen van opdrachten, maar toon interesse in het probleem/vraagstuk van de potentiële klant”
• Kijk goed naar waar jouw  potentiële klanten zitten en adverteer en communiceer doelgericht op de goede plaats
• Deel succes: “ik beloon iedereen voor elke afspraak met resultaten”
• “Als laatste zeg ik.. het buitenland”. Letterlijk en figuurlijk: kijk eens goed naar de grenzen die er zijn en die je zelf hebt gemaakt… en overstijg ze!

Daarnaast: je netwerk biedt meer mogelijkheden dan toegang tot elkaar. Actieve verbinding van de persoonlijke netwerken breidt het aantal kansen fors uit. Loop eens doelgericht met elkaar door het bestand van linkedin-connecties dat je allebei hebt opgebouwd en bespreek op welke wijze je aanbod en mogelijke belanghebbenden / geïnteresseerden bij elkaar kunt brengen.

Binnen diverse netwerkclubs word je de mogelijkheid geboden om actief verbinding te zoeken met collega-ondernemers die in dezelfde branche een complementair aanbod hebben. Natuurlijk is deze mogelijkheid niet beperkt tot die netwerkkaders. Samen sterker, samen in staat om een compleet aanbod te doen, samen grotere opdrachtgevers kunnen servicen. Ook dat biedt kansen die anders buiten je bereik blijven. Verbindingskracht dus. Teamwork is samen winnen, ook als er maar één het doelpunt maakt.

Meer ervaringen, ideeën en suggesties blijven van harte welkom

netwerk belangrijkste acquisitiebron zzp’er, maar er is meer!

Hoe komt de zelfstandige professional aan opdrachten? De Kamer van Koophandel heeft haar Ondernemerspanel geraadpleegd en het antwoord van de ZZP’ers is eenduidig: via het eigen netwerk.

netwerken is een overlevingsvoorwaarde, zo blijkt.  Nieuw(s) is dat niet zomaar. Wat opvalt in het bericht is dat de blik van veel ZP’s tamelijk ééndimensionaal lijkt:

• geen weet van de concurrentie
• oriëntatie op het bestaande netwerk
• beperkte focus op grotere opdrachtgevers buiten het eigen netwerk
• minimale samenwerking met bemiddelingsbureaus

Naast het netwerk van vroegere werkgevers, tevreden klanten en bekenden is er echter meer.

concurrentie

Voor veel  ZP´s zijn eigen kwaliteiten, vrijheid en zelfstandigheid basisuitgangspunten. Veel ondernemers koppelen zelfbewustzijn aan denken en doen vanuit het eigen perspectief. Op een recent gestelde discussievraag op linkedin (wat doe je als je concurrent de prijs verlaagt?) volgden veel antwoorden die dit lijken te bevestigen.

De (ook veel) andere geluiden zijn daarom erg interessant en een uitnodiging om de blik wat te verruimen:

kijk regelmatig naar je medespelers:

• kijk op dat moment eens kritisch naar de markt waarin je jouw aanbod doet, wie je concurrenten zijn, hoe zij concurreren
• onderzoek en vergelijk: breng je sterke en zwakke punten t.a.v. je concurrent in beeld en vestig de aandacht op de verschillen.
• onderzoek en weet: wie zijn de concurrenten en wat is hun toegevoegde waarde
• laten we eerst eens kijken hoe wij de concurrent in kwaliteit (van producten en diensten) of intimiteit (in de relatie met – potentiële – klanten) kunnen overtreffen

Kijk kritisch naar jezelf:

• wat is het voordeel dat jij aan jouw klant te bieden hebt, wat onderscheidt jou van je concurrenten
• kies positie op basis van jouw specifieke toegevoegde waarde (wat en voor wie), definieer jouw niche
• kijk (regelmatig) kritisch naar jezelf: wat kan je (nog) beter doen? wat kan je verbeteren en vernieuwen?
• innoveer… waarmee kan je vernieuwend zijn?

Weet wat je klant wil:

• handel vanuit vertrouwen in je krachten maar check of je doelgroep ook vindt dat dit je krachten zijn en dat deze er toe doen
• ken je klant, spreek zijn taal, weet wat hij wil, zorg voor businesspartnership
• laat je klanten profiteren van jouw (extra) service en garantie, 24 uur per dag en 7 dagen in de week
• zorg dat ze jou het liefst willen; benoem duidelijk welk probleem je oplost.
• wie zijn je klanten, wat kopen ze van je en waarom?

grote ondernemingen

Mijn ervaring is dat voor grotere organisaties de procedurele regels en interne verantwoordingsdruk meer aandacht krijgen dat de in te huren kwaliteit. Of is het de angst voor onrust en ontregeling die overheerst?

Ook wordt nogal eens de eis gesteld dat de in te huren interimmer werkervaring binnen de betrokken organisatie moet hebben (overheid en banken stellen deze eis eerder als regel dan als uitzondering). Dat valt te begrijpen als er even snel en kortdurend een paar extra handen nodig zijn. Daar waar het om verander- en verbetertrajecten gaat ben ik van mening dat de echte impulskans daarmee ernstig wordt verkleind.

Wanneer thema’s als klantgerichtheid, servicebereidheid, (meer) commercieel denken en doen, effectieve samenwerking en communicatie op de resultaatwensenlijst voorkomen zijn juist de impulsen van ervaren en gedreven professionals en ervaringsdeskundigen met een (brede) achtergrond buiten de organisatie – of branche zelfs – de brengers van nieuwe inzichten. Out-of-the-box oplossingen komen nu eenmaal niet uit de oude doos…

De ZP die een aantal keren zijn bereidwilligheid heeft zien smoren in traditionele knock out criteria geeft het na een paar pogingen en het zien van weer zo’n vetgedrukte blokkeringseis waarschijnlijk ook gewoon op. Einde vernieuwingskans. Preconceptueel geaborteerd. Ook voor opdrachtgevers geldt: wie nooit risico neemt wint niet.

bemiddelingsbureaus

Bemiddelaars kunnen van grote waarde zijn als zij de verdiepende relatie met freelancers en interimmers aangaan (ik bedoel: echt willen weten wie de ZP is en wat het bureau voor haar/hem kan betekenen) en over een relevant opdrachtgeversnetwerk beschikken. De praktijk is doorgaans anders. Freelanceronselaars die via via via opdrachten proberen te koppelen aan ZP’s gaan geen enkele relatie aan. Preferred supplierschap blijkt dan holle kretologie en een reactie op een aanbieding meestal teveel gevraagd.

For the sake of argument: wat is de toegevoegde waarde van een bemiddelingsbureau? Het drijft de prijs op voor de opdrachtgever en verlaagt de fee van de uitvoerende ZP. Er is doorgaans geen sprake van inhoudelijk toegevoegde kennis of waarde anders dan dat de opdrachtgever wordt gevrijwaard van een overvolle postbus (voorselectie op basis van matchcriteria en (vooral?) prijs (marge)). En wat biedt de bemiddelaar na het sluiten van de deal? Wat als er sprake is van een mismatch? Stuurt de bemiddelaar dan bij? Begeleidt hij? Zorgt hij voor een gegarandeerd beter alternatief?

Van de goede bemiddelaar (verbindende matchmaker en netwerker) wordt zowel de opdrachtgever als de ZP blij, alle anderen kunnen in het voordeel van alle betrokkenen zonder enig nadeel worden gemist.

Die overvolle postbus is overigens eenvoudig te voorkomen door vanuit de organisatie rechtstreeks een freelance of interimvraag te stellen (waar heb je anders P&O professionals voor in dienst?) en een (korte) reactietermijn te verbinden aan de oproep. Voor de meeste opdrachten zijn steeds ruim voldoende gemotiveerde en goed gekwalificeerde ZP´s beschikbaar. De ZP is dat geworden omdat hij (zij natuurlijk ook) weet wat hij (betekenen) kan en besluitvaardig is t.a.v. match, prijs en beschikbaarheid. Een prima aanspreekbare en zakelijke gesprekspartner voor direct contact daarom.

netwerk

Een goed netwerk is goud waard. Tevreden klanten, ambassadeurs, mond-tot-mond reclame, de gunfactor en een opgebouwde staat van dienst zijn de natuurlijke voorbode voor nieuwe opdrachten.

Ondernemen en acquireren biedt echter meer uitdagingen en kansen dan die van de zich langzaam uitbreidende olievlek. Dat is de hefboom, dat is het onderscheid met lef, markt- en doelgerichte innovatie en ontwikkeling, actieve marketing en acquisitie, dat is het spotten van het gat in de markt, risico´s nemen en…

Bewustzijn van het landschap en finetunen met de omstandigheden zijn onontbeerlijk en de echte uitdaging voor een begaanbare weg met een mooi uitzicht bovendien.

Ondernemen dus! Dan timmer je aan de weg die er nog niet was en die jouw naam krijgt zodra hij begaanbaar blijkt.

Relatiedag van het Noorden 2011

Kennismaken, ervaren, proeven en (tenminste) vijf prachtige managementinzichten tastbaar aangereikt. De Noordelijke relatiedag is wat mij betreft één van de hoogtepunten van het ongedwongen zakelijke netwerken.

Dat de dag werd vergezeld door uitbundige zonneschijn was er een mooie indicator van dat er deze dag iets stond te gebeuren. “Na de ranja werden we in groepjes verdeeld”, klinkt nu net of we in een kinderfeestje verzeild waren geraakt maar niets bleek minder waar. Niets, dat zeg ik. “Niets” vervolgde Hans Lauxen, nadat wij in een doolhofachtige zoektocht door de indrukwekkende krochten van ‘De Hunzebergen’ de TAO hadden afgelegd naar zijn inspiratiesessie, “niets is het grootste iets”.

water

Aan de hand van het oudste boek over leiderschap nam Hans ons mee in de inzichten van de oosterse wijsheid. Tao is de weg, de weg is wat er is en die we gaan. Altijd in het hier en nu. Maar waar is hier als mijn hier jouw daar is en jouw hier niet mijn nu. Ingewikkelde materie als je erop wegzweeft maar tegelijk toch een goed geaard fundament voor bewust handelen. Even leek hij zich als een Dan Brown te begeven op het pad van cryptisch symbolisme toen hij ons meenam in zijn reiservaring waarin de clou lag in het getal 66…

Gelukkig bleek dat niet de opmaat voor de 666, ‘De 66’, zoals Hans hem aankondigde, verwijst naar een Tao-hoofdstuk over de loop van het water, de diepgang van de zee en de meerwaarde van faciliterend leiderschap. Een behartigenswaardig managementaxioma (primo, oftewel 1):

Waarom is de oceaan het grootste waterreservoir? Omdat hij lager dan alle rivieren is gelegen en voor alle openstaat

Ik citeer uit John Heider’s Tao van Leiderschap, hoofdstuk 66, Laag en open: “Wat we leiderschap noemen bestaat voornamelijk uit weten hoe te volgen. De wijze leider houdt zich op de achtergrond en stimuleert anderen  in hun proces (…).” Misschien kent u ook deze tao-quote wel: De beste leiders doen wat ze zeggen en spreken niet veel. Als zij hun taak hebben volbracht, zeggen hun mensen: ‘Wonderlijk! We hebben het gehaald, helemaal op eigen kracht!

Bij Leiderschap gaat het er niet om wie de/het grootste of meeste heeft, de grootste leiders zijn nederig en haast onzichtbaar. Zij worden gevoed door hun omgeving en voeden deze zelf zoals de zee.

wijn

Wijn, of Wein (!) zoals Geert Lange die schenkt en doceert is wat ons doet ontstijgen aan het grote Niets. De bevlogen connaisseur nam ons met zijn ongekende passie mee naar de dalen en toppen van het Italiaanse wijnlandschap. Niet zonder toch een keer achteloos te laten vallen dat toch vooral de Duitse witte Weine van überlegen Qualität sind en een wig drijvend tussen de Fransen en Italianen door ons op het proeven van een witte Corsicaanse wijn te trakteren en daarbij aan te geven dat het verschil tussen die twee de reden voor Italianen zou moeten zijn om het Franse eiland in te lijven. Bij deze duoproeverij werden voor het eerst door mij zowaar een paar druppels gemorst… in de wijnkoeler die ik tot dusverre altijd als een overbodig beoordelaarsattribuut had gezien.

Italiaans rood is onovertroffen. Begeleid met de inzichten van de meester passeerden de prachtigste wijnen, onder meer uit het onwereldse Toscaanse stadje met de zeven torens, San Giminiano, en afgesloten met de absolute klasse van de Amarone. Visie is niet vrijblijvend. Managementles nummer 2.

brood

Gelijktijdig met de proeverij werd door een aantal genodigden een cursus Italiaans etenswarenschikken gevolgd waarvan de resultaten gedurende het roodproeven trots werden gepresenteerd. Een waardevolle aanvulling op het geheel en managementregel 3: je hoeft niet overal zelf bij te zijn om te kunnen delen in een prettig resultaat.

spelen

Constructiewerk is na wijnproeverij geen sinecure. (impliciete managementtip 3,5). Het creatieve brein is dan weliswaar in topconditionele omstandigheden maar de oog-hand-coördinatie is dan zeg maar… wat verzwakt. Van de vier origami-torens die wij na aansporing van Dreas en Gerlinde mochten oprichten haalde er welgeteld één de finish. En zo ontpopte het vouwen en stapelen met de managementtrainers zich in een leerzaam Babylonisch beeld van samenwerken en communiceren. Groepsgewijs aan iets werken staat niet vanzelfsprekend ook garant voor een bevredigend resultaat. Managementinzicht nummer 4. En zo ontsluierde deze praktijkoefening ook nog wat latente leerbehoefte…

delen

Een prachtig buffet, omkranst door mooie wijnen en voor de liefhebber een plat watertje, geanimeerde gesprekken en leuke ontmoetingen maakten het feest compleet.

“In the past you were what you owned. Now you are what you share”. Het is de opmaat voor ‘collaborative creativity’ zoals Charles Leadbeater dat benoemt als voorwaarde voor nieuwe innovatie en vernieuwend ondernemen (zie zijn TED talk). Sharing relaties, relaties bij elkaar brengen, ze de gelegenheid bieden om kennis met elkaar te maken en ideeën op te doen en samen met hen een mooi moment beleven is een prachtige uiting van het nieuwe ondernemen.

Boerhave, Event Creators, Blencom, Oving, Geert Lange, Grafiek, Hunzebergen en Gaasbeek Media verdienen (weer) een groot compliment met het organiseren van dit leuke, lekkere en inspirerende relatie-evenement. Bedankt daarvoor.

meer

Valt er op deze dag dan helemaal niets aan te merken? Jawel… de prominente aanwezigheid van de ondersteboven hangende Hongaarse vlag ter aankondiging van de Italiaanse sferen begreep ik niet. Of was dat een oefening in opmerkzaamheid uit de koker van Henk Norder als managementvaardigheidsoefening?

Het Italiaans biedt gelukkig een scala aan superlatieven om blijken van bewondering en plezier passend te verwoorden. Bij deze dan, ze gelden allemaal: super, divino, enorme, fantastico, favoloso, magnifico, meraviglioso, mirabile, pazzesco, superbo! En o ja, ga zo door (en ultieme managementuitdaging, nummer 5): vogliamo di più!

society 3.0

Ronald van den Hoff is boos, zo lijkt het als hij in deel 1 van Society 3.0 afrekent met de zombie-economie, (re)organisaties, quango’s en krokodillen. Alles zit vast in traditionele structuren, de oude society immobiliseert. Regenten en bestuurders regelen en organiseren om te bevestigen wat is. Met de blik naar achteren dus en dan zie je niet wat er voor je ligt. De crisis is daar een gevolg van. Een vertrouwenscrisis. Massale afkeer en desinteresse voor de politiek, het verlies van het bankvertrouwen en de daar achteraan komende economische crisis, angst voor verlies, gebrek aan vertrouwen, verstarring in een zichzelf versterkende neerwaartse spiraal.

Vertrouwen is basaal. Het vertrouwen in de verantwoordelijkheid en zorg van overheid, kerk en werkgever wordt steeds weer teleurgesteld. Zij zorgen eerst en vooral voor zichzelf blijkt steeds opnieuw. Zonder vertrouwen werk je niet samen aan een maximaal resultaat met en voor elkaar.

De roltrap is tot stilstand gekomen:

samen verantwoordelijk

Tijd voor verandering, het roer radicaal om. Tijd om eigen verantwoordelijkheid te nemen: “Voor mij is dat vanzelfsprekend” aldus Van den Hoff, “Ik heb nooit geloofd in ’je kunt er niets aan doen’. Daarom juist ben ik ooit ondernemer geworden: je kunt zelf wel degelijk iets doen!” Een groeiende groep mensen leeft en werkt anders dan tot nu toe gebruikelijk is. Parallel aan de conventionele economische werkelijkheid is een nieuwe wereld ontstaan waarin elke dag waarde wordt gecreëerd. Zonder dat het daarbij per sé om geld verdienen gaat. Delen en participeren staan erin centraal, de resultaten waarde en levensgeluk.

De oriëntatie van deze mensen is een andere. Zij zijn open, transparant en onbevooroordeeld. Authentiek, autonoom en van daaruit verbonden. Met oog voor het grotere geheel, handelend vanuit normen en waarden die uitstijgen boven individueel of nationaal belang.

Zo ontstaat een interdependente economie. Verbonden prosumers werken al in een vroeg stadium mee aan de totstandkoming van nieuwe producten en diensten, bepalen mee wat en hoe er geproduceerd wordt. Toegang wordt belangrijker dan bezit. Consument en producent vervloeien in ‘collaborative prosumption’. Daardoor ontstaan ook nieuwe markten: Zipcar en Zilox zijn voorbeelden van product-service-systemen waarin de prosument wel de geneugten geniet maar niet langer de lasten hoeft te dragen. Marktplaats is het voorbeeld van een herverdelingsmarkt waarop je doorgeeft wat je niet meer nodig hebt. Couchsurfing een voorbeeld van het verlenen van diensten of het bieden van producten aan sociaal bekenden.

overvloed

Verbondenheid in netwerken vindt in Society 3.0 een nieuw evenwicht. In de interdependente economie zijn niet vanzelfsprekend meer de grote organisaties maar in toenemende mate het midden- en kleinbedrijf en de zelfstandige professionals de spelbepalers. Producten en diensten op maat, van onberispelijke kwaliteit – ook voor de omgeving -. De kernwaarden zijn transparantie, rekenschap afleggen en authenticiteit. De prosument denkt mee, maakt mee en heeft alternatieven in overvloed.

“De prosument wil kiezen, kan kiezen en gaat kiezen” weet Van den Hoff. In deel 2 van zijn boek werkt hij zijn waarnemingen en ideeën uit voor thema’s als leefomgeving, werken, geld, democratie, onderwijs, zorg en ontwikkelingssamenwerking.

Ook het concept van Seats2Meet komt aan de orde als praktijkvoorbeeld. Essentieel is het faciliteren van de sociale verbindingen die de mensen zoeken en kunnen vinden in dit innovatieve vergader- en werkruimteconcept dat wordt aangevuld met Mindz.com, dat een ondersteunende virtuele structuur biedt.

In Organiseren 3.0 vertaalt de schrijver zijn inzichten naar de praktische kanten van het nieuwe ondernemen. De vorm en structuur van organisaties veranderen,net zoals leiderschap en cultuur. Weggeven en winst maken gaan samen, co-creatie is de basis voor nieuw relaties en het social business concept is de basis voor de uitdaging waarvoor marketing 3.0 staat.

winds of change

‘Een dikke plaat verdient een stevige moker’ las ik laatst in een column van Youp… Society 3.0 is zo’n moker voor wie nog niet wakker is geworden in deze tijd. Duidelijk en uitgesproken breekt het door de dikke plaat, van geweld is echter geen sprake. Het weliswaar vuistdikke boek is er niet om te breken of beschadigen, maar om op te schudden en te inspireren. Zoals de zenmeester die thee blijft schenken terwijl het kopje al vol is werpt de vriendelijke horecaman het verfrissende glas water in je gezicht in plaats van dat hij het voor je neerzet. Ronald wat doe je nou?…. dank je.

Society 3.0 heeft haar deuren geopend. En zoals het een hospitalityman betaamt: Van den Hoff nodigt u van harte uit, met open armen. Uit de jukebox klinkt The Scene (Open, …wat anders?) en op de leestafel is in het opengeslagen boek het motto zichtbaar: ‘when the winds of change are blowing, some people are building shelters and others are building windmills’.

karakter

Samengevat in twitterformaat: verbind klanten met elkaar en ze verbinden zich met jou. 55 karakters, dat laat de ruimte voor 85 eigen karakters voor aanvulling en dialoog. Society 3.0 is zichtbaar en hanteerbaar, het eigen karakter is aan de lezer.

Marketing in Society 3.0? Van den Hoff geeft met zijn boek een prima samenvatting van wat er gaande is en een voorzet voor wat komt. Met Seats2Meet onderstreept hij wat hij zegt ook met een actief handelen in de praktijk. De prosument neemt een actieve rol, da’s geen vraag maar een gegeven. Daarin mag je participeren en moet je faciliteren. Voor traditionele zendergeoriënteerde marketing is geen toekomst.

Het boek eindigt met de uitnodiging tot disruptive bypass. Je kunt er (onder)deel van zijn. Of de gepasseerde… variëren op het bestaande volstaat daarvoor niet.

PS.
het boek is uitgegeven met een Creative Commons licentie. Wees vrij om het gedachtegoed van Society 3.0 zoveel mogelijk te verspreiden is de uitnodiging daarbij. De pdf-versie is tegen ‘betaling’ van een tweet downloadable: Ronald van den Hoff – Society 3.0

Interactieve stimulans

Social media en de werkvloer. ‘Het zal toch niet waar zijn’ schrikt de directeur wakker uit een angstdroom die nog even realiteit lijkt als hij al rechtop in bed zit. Twitterende werknemers die hun hart luchten na een negatief ervaren gesprek met hun chef, vertrokken relatiebeheerders die via linkedin aan de klanten van het bedrijf laten weten dat ze vanaf vandaag met een prima aanbod voor de concurrent werken.

Een nachtmerrieachtig perspectief? Ingrijpen en insnoeren voor het te laat is, adviseert een jurist en ontsteekt daarmee een lucifer vlak bij het haar van het boardroomfrequentererende lezerspubliek van het FD.

‘Beteugel gebruik van sociale media’

16 september 2010, 16:10 uur | FD.nl

Door: Haseborg, R. ter

‘Werknemers kunnen hun werkgever ernstige schade berokkenen door het gebruik van sociale media. LinkedIn, Facebook of Twitter leggen bedrijfsgevoelige informatie bloot, zoals cv’s, zakelijk netwerk of klantenbestand’, stelt advocaat Renzo Ter Haseborg.

(…) ‘Verbied de werknemer om actief klanten te benaderen via sociale media’ (…) ’Blokkeer sites als Twitter, LinkedIn of Facebook. Dat zal de arbeidsproductiviteit zeker ten goede komen. (…) Als een werknemer toch zijn profiel op zo’n site wil achterlaten, laat hem dan slechts in algemene zin naar buiten treden over zijn of haar werkzaamheden: zijn of haar exacte functie en werkzaamheden zijn vertrouwelijk. Ook mag de werknemer op het profiel niet aangeven welke opleidingen hij op kosten van de werkgever gevolgd heeft.’ (bron: http://bit.ly/at691I)

Koren op de molen van de naar controle zoekende gripmanager die moeite heeft zijn eigen profiel staande te houden temidden van zijn social mediagenieke kennis(mede)werkers?

Felle reacties volgden op FD.nl en Molblog. Van welke planeet deze wonderdokter komt die een nieuwe ziekte van de typevinger in het leven roept en meteen de afdoende medische behandeling voorschrijft: amputatie vanaf de kin. In die sfeer en veelal appellerend aan het kind en badwater-adagium.

interactie

Interactie is levensvoorwaarde nummer 1 voor elke onderneming. De social media hebben daar onmiskenbaar een extra dimensie aan toegevoegd. Web 2.0 heeft een nieuwe realiteit geschapen. Verzet en repressie geven blijk van onwennigheid en angst. Een slechte raadgever doorgaans, angst. Beter lijkt het te omhelzen. Veel leuker is dat in elk geval.

Werknemers als een risico te schetsen voor bedrijfsbelangen doet bedrijf èn personeel geen recht. Bewegingsruimte en –vrijheid stimuleren betrokkenheid en verantwoordelijkheid. Zo ook ten aanzien van social mediagebruik.  Werknemers bepalen mede het bedrijf en hun beleving en waardering geven het gezicht en kleur. Zoals ook de klanten van dat bedrijf  -ook via de social media – doen. (een voorbeeld van een blog daarover http://bit.ly/bomHvc)

gezamenlijk belang

Onthouden of miskennen van het belang van werknemers doet het bedrijfsbelang tekort. Bij reputatiemanagement heeft niet alleen de werkgever maar ook de interactieve werknemer zelf belang. Bovendien werken de social media zelfcorrigerend. Wie inhoudsloze of destructief georiënteerde boodschappen zendt zal daarvoor geen gehoor vinden en zichzelf naar de zijlijn verwijzen. Martijn Aslander heeft daar een aantal zinnige dingen over gezegd (http://vimeo.com/5607078 ). Met o.m. een voorbeeld ook van werknemers die het internet niet op mochten. Mochten.

stimulans

Dat (besteding van) tijd en kwaliteit in de relatie tussen werkgever en werknemer belangrijk zijn en onderwerp van gezamenlijke verantwoordelijkheid behoeft geen nader betoog. Stimuleren en  faciliteren lijken mij echter uitdagender invalshoeken voor het gesprek daarover met elkaar dan wat je allemaal niet zou mogen.

Voorbeelden voor de ondernemer die een kader zoekt voor dat overleg: http://bit.ly/c4Y2Lk.

Ook op de digitale snelweg rijdt het een stuk soepeler met de handrem eraf…

@ceesdebil

Nichefactor bepaalt netwerksucces. Vertel(t) het verder…

Netwerken is één van de meest effectieve vormen van marketing, zeker ook voor kleine bedrijven en zzp’ers. Natuurlijk gaat er niets boven een echte ontmoeting waarbij je de gelegenheid krijgt om met elkaar in gesprek te raken en elkaar de hand te schudden. Dat kan een virtueel contact via Facebook of Linkedin niet vervangen. Maar toch,”echt” netwerken is een tijdrovende bezigheid. En ook al kan je kiezen uit de vele mogelijkheden tussen 07.00 en 23.00 uur, als je op pad bent valt de dagelijkse gang van zaken gewoon stil.

Wordt er over jou gesproken?

Een prachtige indicator voor het succes van jouw netwerkactiviteiten is de mate waarin er aan jou gedacht en over je gepraat wordt tijdens gesprekken en meetings waar je zelf niet bij aanwezig bent. Als dat een bepalende succesfactor is, hoe kan je datzelfde dan bereiken zonder (steeds) al die bijeenkomsten te bezoeken?

Het geheim zit ’m in het bijzondere van wat jij te bieden hebt. Een open deur?  Dacht het niet…

Met op je visitekaartje een titel als directeur, adviseur, entrepreneur en – ook nooit weg – een goed humeur bereik je niet dat anderen zich jou zo maar herinneren op het moment dat het ertoe doet. Daarvoor is nodig dat zij een duidelijk beeld hebben van wat jij voor wie in welke situatie kan betekenen. Hoe duidelijker en specifieker je kan beschrijven op welke vragen jij het antwoord hebt, hoe gemakkelijker je het een ander maakt om aan jou te denken en je naam te noemen als zo’n vraag voorbijkomt.

Ben jij niche genoeg?

Niche! is het toverwoord.

Een voorbeeld. Coaching. Je kan geen netwerkruimte binnenstappen zonder te struikelen over minimaal twee of drie coaches toch? En wat zeggen ze allemaal over wat ze voor je kunnen doen? Juist ja. Coachen. Maar wat is dan het verschil tussen de één en de ander? Dat is er eigenlijk vaak helemaal niet of nauwelijks. En begrijp me niet verkeerd hoor, er zijn zonder twijfel veel goede coaches. Een aantal is ook wel wat specifieker en noemt zich loopbaancoach, business coach of geeft aan zich te richten op jouw balans tussen werk en privé.  Dat geeft al meer houvast. Maar zeg eens eerlijk, welke van al die coaches die jij de afgelopen weken ontmoet hebt is je zodanig bijgebleven dat jij over haar of hem met iemand anders hebt gesproken?

Een andere vraag dan. Over wie van degenen die je in de afgelopen weken hebt ontmoet heb je daarna met iemand anders gesproken? En kwam het dan wel voor dat je er achter kwam dat meerdere mensen degene waar je het over had ook al kenden?

Netwerksucces

Dat is netwerksucces! De bevestiging dat die persoon interessant is en de moeite waard om contact mee te zoeken. Als al meer dan drie mensen hem kennen met wat hij doet…

Iemand blijft in je herinnering hangen omdat hij een duidelijk en herkenbaar profiel van zich heeft laten zien dat je nieuwsgierig maakt en mogelijk interessant is voor jou of degene waarmee jij in gesprek bent: de nichefactor.

Als je die trigger ervaart is de kans ook groot dat je eens op Linkedin of Google kijkt of een blog of nieuwsbrief van hem leest en je er misschien zelfs wel op abonneert en hem gaat volgen op Twitter.

Met simpelweg vertellen wat je doet bereik je niet dat mensen jou gaan onthouden. En niche-waardig zijn is meer dan alleen een specifieke doelgroep uitkiezen en daar al je wervingskracht op los te laten.

De nichefactor gaat voor je werken als je duidelijk bent. Vertel op welke specifieke vragen jij het antwoord weet, welke problemen jij kan oplossen en wat dat voor jouw klanten oplevert. Vooral dat laatste telt. Hoe beter je duidelijk weet te maken waarvoor mensen bij jou kunnen aankloppen en wat ze daar aan hebben des te beter kunnen ze jou plaatsen en je aanbod snappen…. Dat is de reden waarom jij te binnen schiet als het over zo’n vraag gaat. En dat mensen over jou met anderen praten! dus… maak het ze zo makkelijk als je maar kan.

Niet alleen gericht op mogelijk rechtstreekse klanten, maar duidelijk voor iedereen die een mogelijke klant ontmoeten kan….. iedereen dus.

Want er wordt natuurlijk niet alleen tijdens netwerkbijeenkomsten gesproken over vragen en de mogelijke antwoorden daarop. Dat gebeurt ook op verjaardagsfeestjes, aan de vergadertafel en langs de lijn. Ook als anderen jouw naam noemen op het internet draagt dat bij aan jouw netwerksucces. Daarom is het vertellen in virtuele netwerken, zoals met bloggen en twitteren, ook interessant.

Als iemand eenmaal jouw niche op z’n harde schijf heeft staan en tegen een vraag of probleem aanloopt waarvoor jij de oplossing weet, komt jouw naam naar boven en is de kans groot dat hij die zal noemen aan degene die de vraag heeft gesteld. Dan leidt netwerksucces ook tot tastbare resultaten.

Nichen zonder hand voor je mond

Stop daarom te vertellen wat je doet en leg uit wat jouw niche is zodat anderen je onthouden door de vragen die jij beantwoorden kan en de resultaten die jij brengt. Je neemt geen blad voor je mond als je duidelijk zegt waar het op staat. Voor netwerksucces geldt dan ook: hou geen hand voor je mond als je NICHEt.

___________________________________________

Deze blog begon als een vertaling maar liep al gauw uit op een  bewerking van het artikel “How to Get Talked About When You’re Not in the Room” van Karen Skidmore.

Acquisitie: er kan niets op tegen de kracht van een aanbeveling

Koude acquisitie, brrr….. nog altijd voor de meeste ondernemers. En niet zelden ook met weinig waardering ontvangen door degene die benaderd wordt. Persoonlijke verkoop is en blijft het krachtigste marketing instrument, maar van onaangekondigd aankloppen, onverwacht binnen stappen en bellen tijdens het eten wordt bijna niemand warm.

vraag

Tenzij het gaat impulsaankopen zal een potentiële klant doorgaans eerst een vraag / behoefte / kans moeten ervaren. En dan zal hij zich eerst wat willen oriënteren. Pas daarna kiest hij uit meerdere mogelijkheden wat hem het beste past.

Voor oriëntatie en informatie zijn er anno 2010 heel veel en meer en andere bronnen om te raadplegen dan de colporteur die op zíjn moment de klant over een vermeende behoefte benadert. Het is ook een methode uit de tijd dat jij de klant moest vinden die jou niet zo gemakkelijk op het spoor zou komen. Klanten zijn veranderd en hun opsporingsmethoden fors uitgebreid. Dat lijkt mij één van de belangrijkste redenen waarom er steeds minder waardering is voor de ongevraagde benadering. De anti-spam regeling die het ondernemers verbiedt om ongevraagd commerciële boodschappen in je inbox te lozen plaatst daar een uitroepteken achter.

opvallen

Er komt daardoor een steeds zwaarder accent te liggen op het vangen van de aandacht van de googelende consument die vanachter zijn dashboard zelf op zoek is naar bronnen om zich te informeren, hieruit te selecteren en als dat kan ook direct zaken te doen. Opvallen in de oriëntatie en besluitvormingsfase is waar het dan om gaat. Internet speelt hierbij een steeds grotere rol. Zoekmachine optimalisatie (SEO) en internetmarketing nemen daarom een hoge vlucht.

Met name in het b2b segment is vooral ook netwerken hot. Ontbijt-, koffie-, lunch-, diner- en borrelbijeenkomsten zijn er in meer verschijningsvormen dan ooit. Nu is netwerken op zich niets nieuws en ook heel natuurlijk. Opvallend is wel de toename van de georganiseerde zakelijke netwerkbijeenkomsten. Dat is een bedrijfstak op zich geworden.

Wat verklaart de populariteit van al die bijeenkomsten? Het toegenomen aantal ZZP’ers? De crisis? Of werken meer afstandelijke promotieactiviteiten niet meer zo goed in de informatie-turbotijd?

aandacht

Goed beschouwd is het doel ervan eigenlijk hetzelfde als wat je met SEO-activiteiten nastreeft: op het juiste moment op de beste manier in de aandachtssfeer van de klant terecht komen. En dat dan door je netwerk in te zetten. Zodat iemand die jou kent een goed woordje voor jou doet bij een mogelijke klant die hij weer kent. En jou dan ook laat weten dat je telefoontje verwacht wordt. Daar is de kou dan bij voorbaat al vanaf!

Plaatjes sparen op Linked In, je hoofd op Facebook en/of veel achterin een netwerkzaaltje gaan staan keuvelen met een paar oude bekenden onder het motto: ‘zo, daar ben ik ook weer geweest’ zijn echt onvoldoende om dat te bereiken.

Alleen actief netwerkbeheer vergroot je kansen. Je netwerkcollega denkt in het bijzijn van zijn relaties alleen aan jou als hij je weet te herinneren door wie je bent en wat je doet en ook een beeld heeft van hoe jij kan helpen bij de vraag die aan de orde is.

ambassadeur

De waarde van een aanbeveling is niet te onderschatten. Hebben consumenten in de wervende informatie uit een advertentie zo’n 14% vertrouwen, op de mening van een bekende (en zelfs van een niet bekende andere consument die op een forum of blog z’n ervaringen deelt) vertrouwt liefst 78%! Wat er over je gezegd wordt heeft (veel) meer invloed dan wat je zelf zegt. Negatief én positief. Een goede ambassadeur is daarom  een betere verkoper dan je zelf ooit kunt zijn.

Die ambassadeurs zitten in jouw netwerk. Voorwaarde is dan wel dat je jouw medenetwerkers voldoende input hebt gegeven om jouw naam te noemen daar en wanneer het ertoe doet. Een keer tijdens een rumoerige netwerksessie praten en kaartjes uitwisselen volstaat daarvoor doorgaans niet. Elkaar regelmatig zien en spreken vergroot de kans en een tweegesprek waarin je elkaar open en actief informeert en bevraagt op wie je bent, wat je doet en wie je kent is eigenlijk onontbeerlijk.

scherp

Want zeg nou zelf, zou jij iemand aanbevelen die je alleen een keer in het voorbijgaan hebt gesproken? Blader maar eens door de stapel visitekaartjes die naast je in de bureaula ligt. Bij hoeveel daarvan heb je nog een scherp beeld en een idee?

Mooi is wel, en bekijk dat maar eens vanuit jezelf: àls je dat hebt, dan kan je volwaardig ambassadeur zijn en landt jouw netwerkcollega in de aandachtssfeer van je relatie met stip boven alle SEO-toppers. En doe jij twee mensen een plezier die dat onthouden en als zij daar de kans voor krijgen dat ook graag voor jou doen! Netwerkbijeenkomst? Agenda mee…

Personal branding, eerste indrukken in het zand?

Je maakt altijd indruk

Je ontkomt er niet aan om indruk te maken als je in contact treedt met de wereld om je heen. Er zijn zelfs boeken over geschreven. Jij als merk, aanbieder, product. Dat het maar duidelijk is. En als aanmoediging: als je er toch niet aan ontkomen kan, doe het dan maar gewoon goed. Een elevator pitch, een presentatie, een oriënterend gesprek, of hoe en met wie je koffie drinkt…. Overal en altijd wordt door de mensen om je heen betekenis gegeven aan de wijze waarop jij communiceert. Ook als je niets zegt. Of niet tegen hen.

Vanuit hun eigen context natuurlijk, om het niet al te makkelijk te maken. Dus…. Invloed op het beeld dat een ander zich van je vormt heb je eigenlijk maar een beetje.

Het goede nieuws is toch: je hebt invloed

Je kan kiezen en daarmee heb je invloed. Met wat je zegt, met hoe je doet, met je kleding, de wijze waarop je anderen benadert. Met van alles. En we zijn ons dat ook nog eens bewust  (al was het maar vanaf nu…) en daarin onderscheiden we ons van (bijna) al het andere om ons heen dat leeft en groeit en communiceert. Valkuil van het bewustzijn is dat je gaat doen, praten, kleden, communiceren zoals je denkt dat het moet. Valkuil.  Niet doen dus, ook niet zelf gaan graven. Gewoon laten zien wie je bent, zeggen wat je denkt en het beoordelen ervan daar laten waar je er toch geen vat op hebt.

Niet nadenken maar doen

Ga je nadenken dan ga je in de branding en is je voorland geheid een stranding. Want òf je weet na verloop van tijd zelf niet meer wie je bent als je in de spiegel kijkt en iemand ziet die vaag lijkt op wie je kent òf er wordt door je heen geprikt omdat je incongruente boodschappen uitzendt. Prikken die pijnlijk zijn voor zowel de gever / ontvanger als de ontvanger / zender.

Probeer niet alles te zeggen

Alles (willen) vertellen bij een kennismaking, oriëntatie, presentatie is zo’n  op nadenken gebaseerde misvatting. Vanuit publieksperspectief gezien komt er dan zo weinig over zoveel op je af dat je je gaat verdedigen met gapen, hele andere gedachten gaat uitwerken of jezelf gaat afleiden met non-verbale pretcontacten met lotgenoten in het gehoor. Alles gezegd, niets verteld en de enige indruk die blijft hangen is: ‘boring’. OK, je hebt indruk gemaakt, dat wel.

Alledaags voor jou is bijzonder voor mij

Dingen niet vertellen omdat ze zo gewoon zijn dat ze voor een ander niet interessant genoeg zijn. Zo vaak een misvatting! Wat voor jou vanzelfsprekend en routine is , is dat niet ook zomaar voor mij. Vroeger (…) wel eens naar het programma met de muis (of Willem Wever) gekeken en de productie van bijvoorbeeld een paperclip gezien? Ik weet het jaren later nog! Geweldig, overweldigend, slim en doordacht. En ik snap dat je dat niet meer zo ziet als er dagelijks miljoenen van die vervormde ijzerdraadjes jouw revue passeren.  Maar laat het zien, jouw alledaagse werkelijkheid is voor een ander bijzonder, vertel er over aan wie dat allemaal niet meemaken en je maakt indruk!

Jij bent de boodschap

The medium is the message, orakelde communicatie-expert Marshall McLuhan ooit. De radio creëerde een podium, de televisie een ander, het internet het interactieve, de mogelijkheid om actief te participeren. En jij bent als vertegenwoordiger van jouw bedrijf  ‘medium and message’ ineen. Aandacht krijgen, eyes catchen doe je vooral met jezelf. Beetje irriteren mag best, denk aan de wasmiddelenreclames die het erg lang hebben volgehouden om vrouwen als alleen op de witste was beluste huismoeders neer te zetten. Met TAED (nooit meer iets over gehoord trouwens…). Kan niet meer, gebeurt ook niet meer. Geen toeval. Tijden zijn veranderd. De vrouwen van nu zijn niet (die) van gisteren. Je zou er vandaag nog de schuimende branding mee ingaan als je nu zo’n beeld schetste. Nu is het Deelder voor zwart en Gordon voor wit. Verschil. Is er, mag en moet er ook zijn. Het gaat er meer om waar jíj voor staat dan waar jij voor stáát.

Je maakt indruk vanaf het allereerste moment dat je contact maakt. Daarmee ontstaat de beeldvorming. Jouw ‘personal brand’ is hoe anderen jou zien, waarnemen waar jij voor staat. Personal branding is verschil maken door jezelf te zijn. Makkelijker kan je het niet maken, leuker daardoor wel. En als je eenmaal door de branding heen bent….  Fijne vaart!

Emmer geluk: bestuur en ondernemers ontbijten samen in het gemeentehuis

Het gebeurt niet vaak dat het bestuur van een gemeente en ruim zestig ondernemers  samen een beschuitje eten. In Emmen gebeurde dat eind november wel. En het smaakte goed en naar meer.

Bestuurders en ondernemers komen elkaar regelmatig tegen. Ze beheren en bewerken dan ook dezelfde akker. De BNI-ondernemers karakteriseren zichzelf graag als ‘farmers’ en zaaiers, meer dan jagers. Netwerken en het opbouwen van duurzame relaties zien zij als een belangrijk onderdeel van hun bedrijfsactiviteiten. Toch voelen zij zich ook wel eens ingeperkt door de gebiedsmarkering en opgejaagd als waren zij het wild. De gemeente ziet zich als de parkbeheerder en schept de voorwaarden voor een goed milieu. In die zin is zij ook de grootste boer van het gebied en daarmee gelijkgestemd met de ondernemers. Samen het land bewerken, samen oogsten, dat is waarin bestuur en ondernemers verbinding hebben met elkaar.

Het startte met een mooie ontvangst door gemeentesecretaris Arjen Mewe, waarna de gasten als eerste het woord kregen. Aqil Radjab, bevlogen en geïnspireerd promotor van de BNI-filosofie gaf een heldere  uiteenzetting over de netwerkattitude, samen leren  en de basisgedachte dat ontvangen begint bij geven. De verbinding van ondernemers met elkaar en voor elkaar in het belang van iedereen. Handel, ja – want dat is de kurk waarop een onderneming drijft –, ambassadeurschap en samenwerkingskansen door elkaar te leren kennen, ervaren en vertrouwen op te bouwen zijn de beloning,  de ROI (return on investment) van het netwerken en geven.

Na een rondleiding door het recent opgefriste, modern – uitnodigend en open ingerichte gemeentehuis stelden de bestuurders zich nader voor. Burgemeester Cees Bijl gaf een inkijk in het bestuur en de organisatie van de gemeente, de dualistische samenwerking met de gemeenteraad en de speerpunten van het gemeentelijk beleid waarin het scheppen van aantrekkelijke voorwaarden voor ondernemen in en om Emmen een hoofdrol speelt.

Maatschappelijk rendement als ROI – een  aantrekkelijke omgeving, leefbaarheid en werkgelegenheid – is voor de gemeente een belangrijke investeringsvoorwaarde.

De wethouders  Jan Kuper, Ton Sleeking en Gezienes Evenhuis gaven op elk van deze punten een heldere toelichting aan de hand van de ideeën en plannen met betrekking tot gebiedsontwikkeling die ook voor ondernemers een aantrekkelijk uitgangspunt vormen.  Aan bod kwamen onder meer : een goede infrastructuur en bereikbaarheid, de beschikbaarheid van prima  onderwijsvoorzieningen en aansprekend werk om ook jongeren en talent te boeien en binden. In de ontwikkeling van het centrum staat het Atalantaproject centraal met de nieuwe combinatie van dierenpark en theater  en de ontwikkeling van een aansprekende stadsvloer als blikvangers. De ontsluiting van de vaarroutes en het stimuleren van de recreatieve kracht van de verschillende kernen is een ander speerpunt .

Het was een interessante ontmoeting,waarbij gemeenschappelijke belangen centraal stonden. Informatief, uitnodigend en verbindend. Passend in de BNI-filosofie: elkaar (leren) kennen als basis voor vertrouwen en samenwerking. Passend in de gemeente-filosofie: voorwaarden scheppen, kansen creëren, mogelijk maken. De ochtend werd afgesloten met een gezamenlijke lunch en ook die smaakte naar meer. De opmaat voor een vervolg was het ook met het idee voor het opstarten van een klankbordgroep, om mee te denken met elkaar en creatieve samenwerking te stimuleren.

De slogans van Emmen en BNI vullen elkaar daarvoor alvast aan: givers gain en maken samen meer mogelijk.