society 3.0

Ronald van den Hoff is boos, zo lijkt het als hij in deel 1 van Society 3.0 afrekent met de zombie-economie, (re)organisaties, quango’s en krokodillen. Alles zit vast in traditionele structuren, de oude society immobiliseert. Regenten en bestuurders regelen en organiseren om te bevestigen wat is. Met de blik naar achteren dus en dan zie je niet wat er voor je ligt. De crisis is daar een gevolg van. Een vertrouwenscrisis. Massale afkeer en desinteresse voor de politiek, het verlies van het bankvertrouwen en de daar achteraan komende economische crisis, angst voor verlies, gebrek aan vertrouwen, verstarring in een zichzelf versterkende neerwaartse spiraal.

Vertrouwen is basaal. Het vertrouwen in de verantwoordelijkheid en zorg van overheid, kerk en werkgever wordt steeds weer teleurgesteld. Zij zorgen eerst en vooral voor zichzelf blijkt steeds opnieuw. Zonder vertrouwen werk je niet samen aan een maximaal resultaat met en voor elkaar.

De roltrap is tot stilstand gekomen:

samen verantwoordelijk

Tijd voor verandering, het roer radicaal om. Tijd om eigen verantwoordelijkheid te nemen: “Voor mij is dat vanzelfsprekend” aldus Van den Hoff, “Ik heb nooit geloofd in ’je kunt er niets aan doen’. Daarom juist ben ik ooit ondernemer geworden: je kunt zelf wel degelijk iets doen!” Een groeiende groep mensen leeft en werkt anders dan tot nu toe gebruikelijk is. Parallel aan de conventionele economische werkelijkheid is een nieuwe wereld ontstaan waarin elke dag waarde wordt gecreëerd. Zonder dat het daarbij per sé om geld verdienen gaat. Delen en participeren staan erin centraal, de resultaten waarde en levensgeluk.

De oriëntatie van deze mensen is een andere. Zij zijn open, transparant en onbevooroordeeld. Authentiek, autonoom en van daaruit verbonden. Met oog voor het grotere geheel, handelend vanuit normen en waarden die uitstijgen boven individueel of nationaal belang.

Zo ontstaat een interdependente economie. Verbonden prosumers werken al in een vroeg stadium mee aan de totstandkoming van nieuwe producten en diensten, bepalen mee wat en hoe er geproduceerd wordt. Toegang wordt belangrijker dan bezit. Consument en producent vervloeien in ‘collaborative prosumption’. Daardoor ontstaan ook nieuwe markten: Zipcar en Zilox zijn voorbeelden van product-service-systemen waarin de prosument wel de geneugten geniet maar niet langer de lasten hoeft te dragen. Marktplaats is het voorbeeld van een herverdelingsmarkt waarop je doorgeeft wat je niet meer nodig hebt. Couchsurfing een voorbeeld van het verlenen van diensten of het bieden van producten aan sociaal bekenden.

overvloed

Verbondenheid in netwerken vindt in Society 3.0 een nieuw evenwicht. In de interdependente economie zijn niet vanzelfsprekend meer de grote organisaties maar in toenemende mate het midden- en kleinbedrijf en de zelfstandige professionals de spelbepalers. Producten en diensten op maat, van onberispelijke kwaliteit – ook voor de omgeving -. De kernwaarden zijn transparantie, rekenschap afleggen en authenticiteit. De prosument denkt mee, maakt mee en heeft alternatieven in overvloed.

“De prosument wil kiezen, kan kiezen en gaat kiezen” weet Van den Hoff. In deel 2 van zijn boek werkt hij zijn waarnemingen en ideeën uit voor thema’s als leefomgeving, werken, geld, democratie, onderwijs, zorg en ontwikkelingssamenwerking.

Ook het concept van Seats2Meet komt aan de orde als praktijkvoorbeeld. Essentieel is het faciliteren van de sociale verbindingen die de mensen zoeken en kunnen vinden in dit innovatieve vergader- en werkruimteconcept dat wordt aangevuld met Mindz.com, dat een ondersteunende virtuele structuur biedt.

In Organiseren 3.0 vertaalt de schrijver zijn inzichten naar de praktische kanten van het nieuwe ondernemen. De vorm en structuur van organisaties veranderen,net zoals leiderschap en cultuur. Weggeven en winst maken gaan samen, co-creatie is de basis voor nieuw relaties en het social business concept is de basis voor de uitdaging waarvoor marketing 3.0 staat.

winds of change

‘Een dikke plaat verdient een stevige moker’ las ik laatst in een column van Youp… Society 3.0 is zo’n moker voor wie nog niet wakker is geworden in deze tijd. Duidelijk en uitgesproken breekt het door de dikke plaat, van geweld is echter geen sprake. Het weliswaar vuistdikke boek is er niet om te breken of beschadigen, maar om op te schudden en te inspireren. Zoals de zenmeester die thee blijft schenken terwijl het kopje al vol is werpt de vriendelijke horecaman het verfrissende glas water in je gezicht in plaats van dat hij het voor je neerzet. Ronald wat doe je nou?…. dank je.

Society 3.0 heeft haar deuren geopend. En zoals het een hospitalityman betaamt: Van den Hoff nodigt u van harte uit, met open armen. Uit de jukebox klinkt The Scene (Open, …wat anders?) en op de leestafel is in het opengeslagen boek het motto zichtbaar: ‘when the winds of change are blowing, some people are building shelters and others are building windmills’.

karakter

Samengevat in twitterformaat: verbind klanten met elkaar en ze verbinden zich met jou. 55 karakters, dat laat de ruimte voor 85 eigen karakters voor aanvulling en dialoog. Society 3.0 is zichtbaar en hanteerbaar, het eigen karakter is aan de lezer.

Marketing in Society 3.0? Van den Hoff geeft met zijn boek een prima samenvatting van wat er gaande is en een voorzet voor wat komt. Met Seats2Meet onderstreept hij wat hij zegt ook met een actief handelen in de praktijk. De prosument neemt een actieve rol, da’s geen vraag maar een gegeven. Daarin mag je participeren en moet je faciliteren. Voor traditionele zendergeoriënteerde marketing is geen toekomst.

Het boek eindigt met de uitnodiging tot disruptive bypass. Je kunt er (onder)deel van zijn. Of de gepasseerde… variëren op het bestaande volstaat daarvoor niet.

PS.
het boek is uitgegeven met een Creative Commons licentie. Wees vrij om het gedachtegoed van Society 3.0 zoveel mogelijk te verspreiden is de uitnodiging daarbij. De pdf-versie is tegen ‘betaling’ van een tweet downloadable: Ronald van den Hoff – Society 3.0

ART – A Real Touch – muziek en het nieuwe leiderschap

Hoe kom je tot gezamenlijk resultaat in een geïndividualiseerde omgeving? Waarin iedereen onafhankelijk, autonoom en zelfsturend is. Geen God, kerk, staat of baas meer nodig heeft. We zijn allemaal ZZP geworden. Zelfbewust zelfsturend persoon. Met ieder een eigen domein: http://www.ik.com. Commitment?  Ja, aan onszelf eerst. Maar welbegrepen eigenbelang laat ons ook beseffen: mens ben je pas als je tussen mensen bent. Overleven doe je samen. Vele handen maken licht werk, net als going with the flow.

beweging leiden

Niet alleen betekent samenwerken. Met of zonder leiders. Wie presteert dan en wie is de baas? Wie bepaalt wat er gebeurt, wie zorgt er voor resultaat?

De zwerm laat zien hoe een groep ook zonder leider in beweging en tot actie komt *.

De natuur geeft prachtige voorbeelden. De natuur laat ons vaak ook treffend zien hoe dingen nu eenmaal werken. Natuurwetten. Ga er maar dwars op staan en je zult hun geldigheid ervaren. Daar is geen filosofische discussie voor nodig.

vanzelf

De kracht van de zwerm. Geen leiders. Iedereen vanuit eigen kracht en verantwoordelijkheid, wakker en deelnemend. Volgend en proactief tegelijk. Vanuit eigenbelang (toegevoegde waarde) en samen meer kracht en invloed dan de som der delen.

In een groep zonder leiders is de wortel bepalend voor de beweging en de richting, wist Jaap van Ginneken te vertellen tijdens zijn presentatie op de Social Networking Day eerder dit jaar. De wortel? Dat is 10 van de 100, 32 mensen zetten een groep van 1.000 in beweging. Beweeg je met 1.000 dan ben je in staat een miljoen mensen richting te geven.

Je ziet ook dat een groep, eenmaal in beweging, snel kan profiteren van het sneeuwbaleffect en een lawine kan veroorzaken. Leiders katalyseren de beweging, initiëren en begeleiden deze. In een tijd dat we vergaand autonoom zijn laten we ons niet zomaar meer sturen. We moeten er wel de lol, zin, noodzaak – toegevoegde waarde zeg maar – van inzien. Dat stelt ook het kader voor wie en wat een leider mag zijn.

verbindend

Transparantie, keuze en betrouwbaarheid zijn sleutelwoorden van onze tijd. De leider van nu is verbindende schakel en faciliteert. De leider is ook niet exclusief, hij deelt z’n leiderschap en erkent de dynamiek van de zwerm en de sneeuwbal en haar exponentieel versnellende functie.

Het nieuwe leiderschap gaat over verbinden en vertrouwen. Over visie, keuzes en kansen. Over faciliteren en mogelijk maken. Over individu en samen. Samenwerken aan 1 + 1 = 3 resultaat voor iedereen.

art

Als weinig anders kan muziek verbinden. Muziek is universeel, overal verstaanbaar en in staat om mensen te laten samenwerken:

De video eindigt met een impliciet gestelde vraag die niet beantwoord wordt: Waarom? De communicatiekracht van woorden is beperkt. Die van beelden en muziek (geluid) veel groter. Het komt anders binnen, da’s duidelijk, en het voelt (daardoor) verschillend.

Waar de zeggingskracht van woorden beperkt is naar tijd en plaats, kunnen beelden en muziek veel gemakkelijker als tijdloos en universeel worden ervaren.

Kunst, art, A Real Touch. Beelden en muziek raken. Wat raakt is emotie.

geraakt

De verbinding tussen emotie en vertrouwen is groot en belangrijk. Intuïtie, authenticiteit en vertrouwen hebben allemaal hun basis in wat je voelt bij wat je ziet, hoort en leest. Wat ‘goed voelt’ raakt. Wat raakt is echt, is te vertrouwen en vertrouwd. Geraakt worden, geraakt kùnnen worden gaat over binnen komen en laten komen. Het gevoel van kijken en luisteren.

Wat maakt een leider tot leider en waarom zou de krachtige zelfbewuste onafhankelijke geindividualieerde moderne mens die jij en ik zijn iemand volgen? Alleen als we er toegevoegde waarde van kunnen inzien, als we er toestemming voor verlenen. Vertellen vanuit luisteren bepaalt daarom de zeggingskracht van de leider.

Benjamin Zander geeft er een prachtig voorbeeld van en meet de succesvolle verbinding overtuigend af aan … de glimmende ogen van z’n publiek.

shining eyes

Het nieuwe Leiderschap? Emotie, raken, glimmende oogjes

Muziek en woorden samen, over leiderschap, zeggingskracht en glimmende oogjes: Benjamin Zander:

Fantastisch inzicht ook van Zander: ‘de dirigent maakt zelf geen geluid….’  al wat hij doet, kàn doen, is de leden van z’n orkest het beste uit zichzelf laten halen. Zij maken de muziek. Leiderschap faciliteert.

loslaten

Dirigeren, faciliteren, de muziek mede maken zonder zelf een noot te spelen… : Italy Talgam laat in zijn TED-talk verschillende stijlen de revue passeren

over de controlerende leider die zijn rol kwijtraakt omdat hij ontwikkeling remt, de leider die de (geschreven) regels benadrukt en geen interpretatie toelaat, de leider die de coördinatie aan het team overlaat en het laat raden naar wat hij bedoelt, de leider die je uitnodigt je te laten meevoeren in het proces, de leider die je de emotionele essentie laat zien en aan je meegeeft en de leider die tot genietend toeschouwer wordt…

‘if you love something, give it away’…. faciliterend leiderschap raakt aan, reikt aan en laat los.

__________________________________________

* Jaap van Ginneken weet daar prachtig over te vertellen en heeft er ook een boek over geschreven: De kracht van de zwerm, zelfsturing in de organisatie

2.0.?! Ondernemen zal nooit meer hetzelfde zijn

Mijn opa startte begin jaren veertig in Rotterdam een manufacturenhandel*. “De Vlinder” stond er op het winkelraam. Het was iets heel anders dan hij tot dan toe had gedaan… in de tijd van Web 0.0, internet bestond nog niet. De Vlinder was zijn bestaan. Het web heeft zich nu ook ontpopt tot vlinder, hoe zal het verder gaan?

interactief platform nodigt uit tot participatie

Web 2.0 is de aanduiding voor de tweede internet(groei)fase. Het internet kwam, na geboren te zijn als militair communicatiesysteem, kruipend en lopend langs de tafelrand op als een oneindige vraagbaak en een nieuwe handelsmogelijkheid (winkel) die werd gekenmerkt door actieve aanbieders en passieve gebruikers. Wie leert lopen stoot zich ook wel eens, de dot com bubble veroorzaakte een gevoelige blauwe plek. Intussen loopt het zonder grenzen, rent en zwemt en is het, als getransformeerd van rups tot vlinder, klaar voor een enorme vlucht.

In de tweede fase is de kracht van het medium als interactief platform zich in snel tempo aan het ontwikkelen. Met de gebruikers in de actieve hoofdrol en participatie als driver. En met onontkoombaar gevolgen voor de sociale, economische en politieke realiteit. Eens te meer blijkt McLuhan’s ** uitspraak ‘the medium is the message’ waar. De krant en de televisie hadden elk hun eigen dynamiek. Wat er gebeurde werd echter bepaald door de aanbieders. Internet ontstond in een vergelijkbaar kader maar is inmiddels getransformeerd. De tijden van controle en beheersing zijn voorbij. Loslaten is de enig overgebleven reactiemogelijkheid.

projectmatige co-existentie in de wiki-world

Voorbeelden zijn de beeldtelefoon die door de webcam mogelijk werd en de enorme explosie van communities: sociaal en zakelijk. Fysieke afstand is als belemmering voor contact, overleg, zaken doen en activisme volledig verdwenen en alles kan in realtime. Om maar een triviaal voorbeeld te noemen: weet u nog dat fanatieke schakers elkaar per post en giro-overschrijving bestookten met hun volgende zet?  Nu kan je, als je wil met gebruikmaking van de webcam, met elkaar schaken alsof je tegenover elkaar zit en de tijdklok mee laten lopen.

Nieuwe software maakt co-creatie mogelijk zonder beperkingen naar doel, deelnemers, tijdstip of uitkomst: de wiki-toepassingen ( wiki staat voor snel, vlug en wendbaar). Wiki verovert het net. Samen een encyclopedie maken? Wikipedia. De wiki-wereld is open. Wiki is het voertuig van de zich ontrollende netwerkmaatschappij*** waarin iedereen onafhankelijk van tijd en plaats kennis kan vergaren, meningen kan uitwisselen en kan samenwerken om persoonlijke, zakelijke en ideologische doelstellingen te realiseren. Steeds in wisselende samenstelling en met de zelf gewenste intensiteit. Projectmatige co-existentie?, samen en alleen wanneer jij daar voor kiest.

transparantie beslissend in het www-communisme

Transparantie is onontkoombaar in de nieuwe realiteit. Op contranormatief handelen wordt al snel een zoeklicht gericht. Niet altijd zorgvuldig en bevredigend, want wat is de norm? Of is die net zo wiki? Dat denk ik niet maar onevenwichtigheden in de praktijk waren er en zullen er ook zijn. Ik verwacht van de zich ontwikkelende transparantie juist wel een stimulans om meer overeenkomstig de norm te handelen. Macht, beslotenheid, woeker en controle verliezen terrein in het www-communisme (niet te verwarren met de vroegere politieke stroming…).

De norm? Open, respectvol en verantwoordelijk met, naar en voor elkaar. Denk aan de ontwikkeling van het ecologisch bewustzijn, maatschappelijk verantwoord ondernemen, het groene denken. Dat bewustzijn ontwikkelt zich snel van idealistisch – filosofisch naar praktisch noodzakelijk. En van oproep via stimulans tot correctief. Correctie op een niveau dat voor bedrijven beslissend kan zijn voor het voortbestaan.

powershift: de ‘user’ regeert

Van aanbodgestuurd naar vraagbepaald. Consumenten maken of breken een product of dienst in no-time als zij een sneeuwbalactie opzetten. Joep van ’t Hek wist (ook zichzelf) nog te verbazen met het buckler-effect. Intussen is het een ‘tool’ in handen van wie maar wil. Of je nu nobele doelen nastreeft of niet. Het www is een platform geworden met tot voor kort ongekende mogelijkheden.

De op gang gekomen stroom  van ‘user generated content’ is enorm. De blog – ook deze- is er een voorbeeld van.  De ‘uit doorgaans betrouwbare bron’ gepresenteerde informatie is steeds vaker niet goed verifieerbaar en emotie-gedreven hypes kunnen een volslagen eigen dynamiek ontwikkelen. Nieuwe nuchterheid is een nieuwe deugd in deze nieuwe fase van de informatie- en netwerkmaatschappij. Geen boodschap kan je blind vertrouwen. Aan de andere kant is crowdsourcing een nieuw gereedschap in handen van aanbieders van producten en diensten: het bewust en open raadplegen van (voorgenomen) consumenten in de ontwikkelingsfase van het aanbod om een goede afstemming te krijgen of na lancering verbeteringskansen op het spoor te komen.

global village opnieuw gedefinieerd

Paradigmashift? Zeker, en een bijzondere ook, want  consumenten zijn producent geworden, toeschouwers deelnemer en volgers leider. Da’s meer dan een paradigmawisseling. Het is een aardverschuiving. Een herdefinitie van de ‘gobal village’. Van (mede)zeggenschap en macht. Van toegesproken naar aansprekend. Met onbegrensde mogelijkheden.

Wake up, rise and shine… de nieuwe toekomst is begonnen. Een tijd van luisteren, samenwerken, samen maken, meedoen en respect. Wacht niet op het butterfly-effect****, word zelf de vlinder, creëer je eigen storm…

_________________________________________________________________

*) Manufacturenhandel, een winkel in textielproducten. Lappen stof, ritsen, knopen. Van alles om zelf kleding mee te maken of herstellen. Toen gewoon en noodzaak ook, tegenwoordig vooral hobby… of exclusief.

**) Marshall McLuhan,  communicatie- en media wetenschapper die in 1959 al sprak van de ‘global village’ en die de media typeerde als verlengstuk en extensie van de communicerende mens. Met zijn uitspraak ‘the medium is the message’ wilde hij de impact van het medium benadrukken die misschien wel groter is dan de inhoudelijke boodschappen die er door worden verspreid en aangeven dat  nieuwe media elk hun eigen en nieuwe dynamiek toevoegen aan de wijze waarop wij met elkaar communiceren.

***) Zoals McLuhan in de jaren vijftig en zestig  visionaire inzichten had over het belang en de impact van de massamediale communicatemogelijkheden zie ik in het werk van Jackson Pollock, maker van ‘drip-painting’, de prenatale verbeelding,  ‘pretecho’s’ , van de netwerkmaatschappij. Jaren veertig, vijftig ook… De twee afbeeldingen zijn fragmenten van Pollocks’ doek Convergence (1952) (convergence of convergentie betekent zoveel als: samenkomen in één punt) (en die blauwe in het midden… is van mij: pretecho inspired bij JP – nee niet die)

****)  Het vlindereffect is een term om een aantal chaotische fenomenen te omschrijven. Het draait er om dat kleine zaken binnen bepaalde gevoelige systemen grote gevolgen kunnen hebben. De naam is gebaseerd op een metafoor die in 1961 werd gebruikt door Edward Lorenz om aan te geven dat de vleugels van een vlinder in Brazilië maanden later een tornado in Texas zouden kunnen veroorzaken. (bron: Wikipedia…. what else?: http://nl.wikipedia.org/wiki/Vlindereffect)