Online communicatie verbindt. Echt hecht.

Iedereen maakt gebruik van de social media, steeds vaker ook actief. Wil je wat weten dan  is er Wikipedia en op Youtube is altijd wat te zien. Voor socializen zijn Facebook en Hyves de virtuele fora. Elke zichzelf respecterende professional heeft een ik-pagina op linkedin en een smartphone die 24/7-aansluiting op de virtuele gespreksruimte garandeert. Privacy wordt anders zo. Dat is er niet meer echt. We hebben naast een offline ook een onuitwisbare online-identiteit en zijn daardoor altijd te vinden, te volgen en aanraakbaar. We zijn allemaal hyperlinked. Maar zijn we ook goed verbonden?

conversatie voor conversie

Het 2.0 bewustzijn is geland, velen zijn de eerste verkenningen voorbij. De zelfhulpboeken over twitter en linkedin hebben de top van de verkooprankings bereikt. Virtueel contact staat volwaardig naast het tastbare.  Online conversatie vult dat aan en gaat er ook steeds vaker aan vooraf als voorportaal voor een persoonlijke of zakelijke relatie.

Converseren is tweerichtingsverkeer. Verkennend ook, voorafgaand aan het verdiepende gesprek. Waartoe nog niet besloten is. Vrijwillig en breekbaar. Toets en test. Aftasten of het voor jou van waarde is, of er een basis is voor meer. Voorspel. Conversatie is het begin van elkaar leren kennen en samenwerken. Voorafgaand aan relatie en conversie. Aandacht krijgen door aandacht te geven, vragen te stellen en te interesseren.

voelen is weten

De conversatie verplaatst zich steeds meer naar de virtuele ruimte waarin je elkaar wel kunt horen, zien en lezen maar steeds minder makkelijk ook echt kunt (aan)raken. Geschreven (en getypte) tekst communiceert hard, is een notie uit de conflicthantering. De beleving bij gestolde woorden kan bij zender en ontvanger erg verschillend zijn en daardoor gemakkelijk aanleiding zijn voor misverstanden en conflict. Online communicatie vraagt extra aandacht voor wat raakt.

Voelen is weten. Wie converseert als een wolf in grootmoeders kleren eindigt met een steen in de maag onder in de put. Wie blijft hangen in prietpraat wordt niet gevolgd. Authentiek, inhoud en echt zijn geen pré maar voorwaarde.

Onwaarheid is killing, feitelijke onjuistheid valt altijd door de mand. Zoveel ogen, zoveel verificatiemogelijkheden corrigeren elke onzinnigheid. Maar feiten zijn niet doorslaggevend, wat waar is en daardoor binnenkomt stijgt boven feiten uit. Wat je voelt is de maatstaf die de overtuigingskracht van woorden bepaalt.

zakelijk wordt persoonlijk

De notie dat iedereen actief deelnemer kan zijn in online communicatie heeft ook gevolgen voor commerciële communicatie. Belemmeringen door plaats, tijd of status zijn verdwenen. Controle over de zendertechniek is als machtsbasis vervallen. De individuele consument en burger heeft net zoveel  communicatiekracht als een multinational of de overheid. Ook zakelijke communicatie wordt steeds meer conversatie en dialoog. Persoonlijk, informerend, behulpzaam, interesserend.

small talk op weg naar big business

In marketing is er een enorme verschuiving gaande naar online, de conversatie, het verhaal en de interactie. En voor wie het gesprek niet boeit is er daarnaast dan wel een game om je te betrekken. En vind je als consument iets goed, lekker, leuk of juist bagger dan vertel je dat ook en via Google echoot het dan verder.

De openbare communicatieruimte is nu echt van iedereen en definitief interactief. Deelnemen aan de conversatie is een recht, laten deelnemen niet afdwingbaar. Moeten wordt vragen, zeggen wordt uitnodigen. Aandacht krijg je door het te geven en door betrokken te zijn. De basis voor een echt gesprek is respect en inhoud. Samen ook goed voor meer kwaliteit.

Interactie, conversatie en dialoog zijn de kernbegrippen van online-communicatie. Hoe je dat in praktijk brengt is intussen voor veel organisaties nog wel een vraag.[1]

toenemende conversatiekracht laat behoefte aan winkels en kantoren dalen

Veranderingen in communicatiekracht veranderen de wijze van samen leven en samen werken. Oude (h)echte netwerken veranderen, nieuwe starten (v)luchtig en steeds vaker virtueel.

Contact intensiveert door de toenemende conversatie geleidelijk en tegelijkertijd is het steeds minder vaak nodig om elkaar in het echt te zien om relaties op te bouwen, te onderhouden en elkaar te ontmoeten. Vertrouwdheid met virtueel contact en online communicatie verandert de behoefte aan de zakelijke ontmoeting.

De webwinkel groeit en komt op steeds meer terreinen naast de traditionele. Naar mijn idee zal zij deze zelfs op veel gebieden kunnen verdringen. Denk aan de wereld van verzekeringen, reizen, boeken[2], evenementtickets. Voorlopers vanwege een beperkte behoefte aan afstemming en dialoog. Naarmate de conversatiekracht groeit zullen andere werelden ongetwijfeld volgen.

Voorselectie neemt als functionaliteit ook toe. Recruiting verplaatst zich naar online. De banen en CV’s rollen als een fontein over je scherm.

Ook de inhoud van overleg over de aanschaf van goederen verandert. Voor beeldvorming over kwaliteit en prijs van duurzame consumentengoederen kan je uitstekend op het net terecht.  Om daarna voorbereid en gericht vragend  de winkel binnen te gaan.

Werken verandert door de 2.0-technologie ook. Het nieuwe werken is de weerstandsfase voorbij en  een zoektocht naar mogelijkheden en kansen geworden. Plaats en tijd zijn steeds minder bepalend om te kunnen werken aan gezamenlijk resultaat. Voor samen werken is samen zijn steeds minder vaak een voorwaarde. Nieuw samen maken verandert de organisatie, de structuur en de cultuur van werken en slecht de muur tussen van wat werk is en privé.

Samen werken is ook niet langer “voor het leven”, de werknemer verzelfstandigt steeds meer tot ZZP. De leegstand van kantoren is geen crisisfenomeen. De virtuele marktplaatsen voor freelancers evenmin.

hoe zet je in het donker de schakelaar aan?

Online maakt de 24-uurseconomie een voldongen feit. Beweging en licht zijn er altijd. Wat rest is de schakelaar. Tref je geen meerwaarde of respect, of heb je er gewoon even geen zin meer in, dan zoek je de lichtknop, trek je de stekker eruit en ben je even disconnected. Zelfverkozen rust. Time out.

Een schaduwzijde is er ook. Wie de lichtschakelaar in het duister niet weet te vinden blijft disconnected. En een teveel aan online activiteit kan ook kortsluiting veroorzaken waardoor het licht uit gaat:

Ruim 30% van de Amerikanen zegt nu minder intieme vrienden te hebben dan twintig jaar geleden, 20% van de Amerikanen zegt helemaal geen intieme vriend te hebben. In Nederland noemt een op de vier mensen zich eenzaam, en de helft van klanten van fysiotherapeuten komt er omdat ze nooit meer aangeraakt worden. Eenzaamheid is daarmee een van de groot­ste thema’s van de 21e eeuw. In a world which is more connected than ever, more people than ever feel disconnected.[3]

Verbinding en geborgenheid zijn levensvoorwaarden van alle tijden. Geen mens vindt het fijn om alleen op een verder onbewoond eiland te zijn. En hoewel dat vreemd klinkt kan je je te midden van alle hectiek en verbindingen toch als op zo’n eiland voelen. Wordt verbindingsstress een pandemie? Sociale connectie wordt niet ingevuld door virtuele contacten alleen.

echte aandacht

Wat is de verbindende schakel die de natuurlijke behoefte aan samenhang en consistentie borgt?

Aandacht is de sleutel die daarvoor als een loper past. Voorafgegaan door het ‘verbindingswoord’ ECHT. In werk, in zaken, in relaties. Aandacht om te geven en daardoor te krijgen, hebben en houden. Meedenken, meeleven en aanraken vloeien eruit voort. Respect, vertrouwen, duidelijkheid en kwaliteit volgen dan als vanzelf. Hoe je het weet? Hoe je het meet? Gevoel beslist. Je maakt je er kwetsbaar mee en het maakt je ijzersterk tegelijk.

Echt als in het echt, niet virtueel. En echt als authentiek, gemeend en vanzelf.

Aandacht verbindt. Echt hecht. Dat blijft.

---

[1] Zie: Adformatie 03-02-2011: Nederlandse organisaties worstelen met social media. Alleen zenden en ontvangen, geen dialoog.http://bit.ly/gHueb2 (met verwijzing naar twee onderzoeksrapporten)

[2] Nu.nl  03-02-2011: http://www.nu.nl/boek/2438211/eci-sluit-winkels-en-gaat-digitaal-verder.html

[3] Aldus Adjiedj Bakas in zijn notitie over de trends voor 2011, http://www.bakas.nl/persberichten/pdf/34.pdf

Het effect van online reclame op jongeren? Boeieeeeeh….

De meeste jongeren zijn ongevoelig voor reclame op social netwerksites. Het belangrijkste effect van reclame op het web lijkt de bijdrage aan het vermogen van de jongeren om te selecteren en te negeren. En als jong geleerd nog altijd de voorbode is van wat oud wordt gedaan, hoe ziet de toekomst van de online reclame er dan uit?

 

Als ik vandaag even wil scrollen over molblog op zoek naar interessante bijdragen probeert een bewegende en van kleur verschietende header mijn aandacht te vangen. Bij het bekijken van meerdere websites moet ik een reclameblok afsluiten voordat ik kan lezen waarvoor ik aan kwam surfen. Reclame kan mooi zijn. Goed bedachte virals worden met plezier – ook door mij – verspreid. En wat ik niet wil zien… dat zie ik ook niet. Het jeukt hooguit een beetje voordat ik het terzijde schuif. OK, ik ben geen 15 meer, niet heel erg vaak meer argeloos en nog maar nauwelijks naïef. OK, heel af en toe raak ik toch iets waardoor ik ineens op een reclamepagina beland, maar die is dan geen aandacht waard en direct klik ik die weg. Irritant gedoe. Zou die reclame zich dan vooral op jongeren richten?

Cijfers kunnen me overtuigen van onderscheidende effectiviteit van opdringerige uitingen, maar ik ken ze niet. Wel over wat jongeren vinden van de reclame die zij tegenkomen op het web.

enquête

De Consumentenautoriteit en de Nationale Jeugdraad (NJR) hebben d.m.v. een enquête onderzoek onder bijna 900 jongeren van gemiddeld 15 jaar en hen gevraagd naar hun houding ten opzichte van reclame in social media.

Social media zijn een niet meer weg te denken fenomeen in de dagelijkse werkelijkheid van jongeren. Veel van hen besteden elke dag geruime tijd aan het onderhouden van contacten, surfen en gamen op en via de social networksites. 54% van de jongeren is op deze wijze dagelijks meer dan anderhalf uur actief. Bijna allemaal zitten ze op Hyves en MSN. Bijna de helft heeft een facebook-account en één op de vier twittert.

Wat vinden zij van de reclame die zij op deze wijze tegenkomen? Hieronder zijn een aantal conclusies uit het rapport ‘JONGEREN OVER RECLAME OP SOCIALE NETWERKSITES’ overgenomen (het complete rapport is te downloaden via njr.nl onder het submenu panelverslagen 2011):

Meeste jongeren ongevoelig voor reclame

In dit onderzoek is gekeken naar drie manieren waarop jongeren in aanraking kunnen komen met commercie op sociale netwerksites, namelijk: groepen, spelletjes en privéberichten. Hieruit blijkt dat bijna alle jongeren weten dat bedrijven door middel van deze drie strategieën reclame maken.

Veel jongeren krijgen aanbiedingen via sociale netwerksites maar laten zich niet snel overhalen iets te kopen. Hieruit kunnen we opmaken dat jongeren zich bewust zijn van reclame en aanbiedingen op netwerksites maar hier niet gevoelig voor zijn.

Het lijkt er op dat jongeren de strategieën van bedrijven op sociale netwerksites doorzien en deze gebruiken of negeren. Daarbij is een onderscheid te maken tussen de verschillende strategieën.

Wanneer jongeren lid worden van een groep met een commercieel oogmerk is dit een bewuste keuze. Jongeren willen dan op de hoogte worden gehouden van een product of merk. Jongeren die lid zijn van een dergelijke groep gaan het meest vaak in op een aanbieding in vergelijking met jongeren die via de andere twee strategieën worden benaderd.

Bij spelletjes gaan jongeren minder snel over tot het kopen van een product na het krijgen van een aanbieding. Vaak krijgen jongeren na het spelen van een dergelijk spel ongevraagd een aanbieding naar hun mailadres gestuurd.

Bij privéberichten, die jongeren in de meeste gevallen ook ongevraagd ontvangen, is maar een zeer klein percentage van de jongeren geneigd in te gaan op een aanbieding.

Jongeren maken ten aanzien van commercie op sociale netwerksites dus bewuste keuzes en laten zich nauwelijks beïnvloeden door ongevraagde aanbiedingen. Dat bedrijven reclame maken op netwerksites vinden de meeste jongeren geen probleem.

Aanzienlijke groep is wel kwetsbaar

Er zijn ook jongeren die zich minder bewust zijn van het feit dat bedrijven reclame maken via sociale netwerksites. Vooral lageropgeleide jongeren en jongeren van niet-westerse ouders hebben minder vaak door dat bedrijven via groepen en spelletjes allerlei commerciële aanbiedingen doen. Bovendien gaan lageropgeleide jongeren sneller op een aanbieding in dan andere leeftijdsgenoten. Een deel van degenen die op een aanbieding ingaat, voelt zich misleid.

Jongeren zijn gewaarschuwd

De meeste jongeren die lid zijn van één of meerdere sociale netwerksites zijn weleens gewaarschuwd over misleidende reclames op deze sites. Het zijn vooral meisjes en jongeren onder de 15 jaar die vaak worden gezegd oplettend te zijn voor misleiding. Deze waarschuwingen zijn niet nutteloos, want vooral jongeren onder de 15 jaar zeggen vaker privéberichten te ontvangen van commerciële aanbieders. Jongeren worden vooral door hun ouders gewaarschuwd maar ook door docenten op school en door vrienden.

goed nieuws

Interessante conclusies. De jongeren zijn vergaand ongevoelig en goed geïnformeerd is het algemene beeld. Ze zijn wel (meer) gevoelig voor merken waar zij bewust aansluiting bij kiezen. Kwetsbare jongeren die zich laten verleiden zijn daarna niet blij en dat levert de aanbieder geen credits op. Jongeren luisteren vooral naar elkaar en dat is van alle tijden. Veel sneller en behendiger leren zij ook aan om ongenode aandachttrekkers eenvoudig te vermijden.

De valschermen, kleurenbombardementen, schuddende beelden en andere ongevraagd opdringende uitingen hebben maar weinig effect. Ze lijken er vooral aan bij te dragen dat de webbladeraar zijn aandacht goed focust. En dat houdt een mooie uitnodiging in voor wie attentie waard wil zijn: interesseer, boei en verbind met wat aandacht waard is. ROI-kansen zijn er vooral als je in het blikveld welkom bent.